Ο δημοσιογράφος που έκανε τη μετάδοση του αγώνα Μπαρτσελόνα- Παρί Σεν Ζερμέν, με το εκπληκτικό σκορ 6-1, μπαίνει στην παρέα του the spotlight.gr και μας μιλά για τον συγκεκριμένο αγώνα αλλά και τη ζωή ενός αθλητικού δημοσιογράφου. Θυμάται γκάφες σε μεταδόσεις, μας λέει τι τον θυμώνει στον χώρο αλλά και αν έχει παρασυρθεί ποτέ στη μετάδοση κάποιου αγώνα.
Της Ελευθερίας Αντύπα
Ήταν το Μπαρτσελόνα – Παρί Σεν Ζερμέν μία από τις κορυφαίες περιγραφές σου;
Σε κάθε ματς πρέπει να δείχνουμε τον απαιτούμενο σεβασμό, αφού πάνω απ’ όλα πρέπει να σεβόμαστε τη δουλειά μας, είτε όταν πρόκειται για τον τελικό μιας μεγάλης διοργάνωσης, είτε για μια μετάδοση ενός αγώνα που δεν έχει την ίδια αίγλη. Αλλά με βάση την εξέλιξη της αναμέτρησης της Μπαρτσελόνα με την Παρί Σεν Ζερμέν, ήταν ένας από τους σημαντικότερους αγώνες που είχα την τύχη να περιγράψω. Δεν θα κρίνω εγώ αν ήταν η κορυφαία μου μετάδοση, αλλά αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι πως πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα παιχνίδια που έχω περιγράψει. Μπορεί να συγκριθεί άνετα με έναν τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ ή του Euro.
Πώς ένιωσες, ως σπίκερ, αλλά και ως φίλαθλος, τη στιγμή του έκτου γκολ της Μπαρτσελόνα;
Ήταν μια μοναδική εμπειρία. Εκείνη τη στιγμή γνωρίζεις, συνειδητοποιείς ότι συμβαίνει κάτι πολύ σπάνιο, μοναδικό. Σου προκαλεί έντονα συναισθήματα, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να ελέγξεις όσα αισθάνεσαι, ως ένδειξη σεβασμού στον τηλεθεατή. Δεν μπορείς να αφεθείς σαν να βρίσκεσαι στο σαλόνι του σπιτιού σου. Πρέπει πάντα να έχεις συγκροτημένη σκέψη, ακόμη και στην πιο ακραία κατάσταση. Και η συγκεκριμένη ήταν μια ακραία αθλητική κατάσταση, μια ιστορία που γράφεται μπροστά στα μάτια σου.
Ποια ομάδα θεωρείς ότι θα κατακτήσει φέτος το Champions League;
Δύσκολο να πεις. Αν ήταν πρωτάθλημα με βαθμολογία, θα μπορούσα να πω η Ρεάλ Μαδρίτης ή η Μπάγερν Μονάχου, οι δύο πιο ποιοτικές και ισορροπημένες ομάδες αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη. Αλλά εδώ κρίνονται πολλά σε λίγες στιγμές, σε δύο αγώνες ή και σε έναν. Οι λεπτομέρειες θα παίξουν το ρόλο τους σε πολλές περιπτώσεις, οπότε δεν μπορείς να ξεγράψεις κανέναν. Άλλωστε και οι δύο που προανέφερα παίζουν μεταξύ τους…
Ποια θεωρείς ότι ήταν η κορυφαία περιγραφή αγώνα που έχεις κάνει. Και ποια η χειρότερη;
Από άποψη ρυθμού νομίζω ότι ήταν στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2013 μεταξύ της Μπάγερν Μονάχου και της Ντόρτμουντ στο «Γουέμπλεϊ» του Λονδίνου. Ήταν μία από τις καλύτερες περιγραφές μου. Λάθη γίνονται πάντα και είναι αναπόφευκτα στα 90 λεπτά ενός αγώνα. Το βασικό είναι να τα περιορίζεις όσο μπορείς και να έχεις καλό ρυθμό. Η χειρότερη περιγραφή που θεωρώ ότι έχω κάνει και μου έρχεται αυτή τη στιγμή στο μυαλό, είναι ένα ματς ελληνικού πρωταθλήματος περίπου 15 χρόνια πίσω. Πανιώνιος – Ηρακλής στη Νέα Σμύρνη. Για 20 λεπτά είχα μπερδέψει τον Μίετσελ με τον Καπετάνο. Όταν το αντιλήφθηκα, έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου! Με τα χρόνια και με τις εμπειρίες μαθαίνεις να ξεπερνάς τα λάθη και να τα διαχειρίζεσαι καλύτερα. Τότε δυσκολεύτηκα πολύ να το ξεπεράσω.
Το σπικάζ αγώνων θεωρείς ότι είναι η υπέρτατη καταξίωση για έναν αθλητικό δημοσιογράφο;
Όλες οι πτυχές του επαγγέλματος είναι σημαντικές. Είτε μια συνέντευξη, είτε ένα ζωντανό ρεπορτάζ. Αρκεί να σε γεμίζει ως άνθρωπο και ως επαγγελματία. Οι περιγραφές αγώνων είναι από τα πλέον συναρπαστικά πράγματα που μπορεί να κάνεις στο χώρο της τηλεόρασης ή του ραδιοφώνου. Αλλά ταυτόχρονα και από τα πιο δύσκολα, διότι κρίνεσαι ανά πάσα στιγμή και δεν υπάρχει περιθώριο να διορθώσεις το λάθος.
Είναι εν γένει η δημοσιογραφία του σήμερα αυτή που ονειρευόσουν, όταν ξεκινούσες το επάγγελμα;
Έχουν αλλάξει πολλά από τα τέλη της δεκαετίας του ’90, όταν πρωτοέμπαινα στο χώρο. Η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει επιδράσει ολοκληρωτικά και στο επάγγελμά μας, που έχει γίνει πιο άμεσο και διαδραστικό. Σαφώς και σε σχέση με 20 χρόνια πριν, υπάρχουν πολύ περισσότεροι τρόποι να εξελίξεις τη δουλειά σου, αλλά, αντιστρόφως, είναι και πολύ περισσότερα τα προβλήματα που καλείσαι να αντιμετωπίσεις, λόγω και της κρίσης.
Έχεις αισθανθεί ποτέ να «ξεφεύγεις» σε κάποια μετάδοση παρασυρόμενος από τα συναισθήματα σου για κάποια ομάδα;
Νομίζω πώς όχι. Έχω αισθανθεί κάποιες φορές ότι πλησιάζω στο να «ξεφύγω», αλλά θεωρώ ότι ένα από τα θετικά στοιχεία μου στη μετάδοση είναι η αυτοσυγκράτηση. Πρέπει πάνω απ’ όλα να σέβεσαι τον άνθρωπο που σε ακούει και ότι ακόμη και στη χειρότερη στιγμή για μια ομάδα ή για έναν ποδοσφαιριστή, στη διάρκεια ενός αγώνα, υπάρχει κάποιος που την αγαπάει και την υποστηρίζει. Πρέπει επιπλέον, να είσαι συγκρατημένος στην επιτυχία και επιεικής στην αποτυχία. Άλλωστε καλείσαι να σχολιάσεις επαγγελματίες και πρέπει επίσης να σέβεσαι εκτός από τη δική σου δουλειά, και το δικό τους επάγγελμα, είτε πρόκειται για αθλητές, είτε για προπονητές, είτε για διαιτητές.
Θυμάσαι μια γκάφα ή ένα δυνατό σαρδάμ που θυμάσαι να έχεις κάνει σε μετάδοση αγώνα;
Αγώνας χάντμπολ, Ολυμπιακοί Αγώνες Αθήνας 2004, τελευταία ημέρα, μετά από «μαραθώνιο» δουλειάς και μεταδόσεων. Αγώνας κατάταξης, θέσεις 11-12, παίζει Σλοβενία – Αίγυπτος στις 8 το πρωί. Για δύο ή τρεις επιθέσεις, όταν έχουν την μπάλα οι Σλοβένοι, αναφέρω ονόματα Αιγυπτίων και το αντίθετο. Ευτυχώς δεν κράτησε πολύ!
Τι σε θυμώνει στο χώρο του αθλητισμού;
Η σχέση διοικήσεων συλλόγων και Μέσων είναι κάτι που αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στον ελληνικό χώρο. Η φίμωση είναι δεδομένη, η ελευθερία έκφρασης όλο και πιο περιορισμένη και το «άσπρο που γίνεται μαύρο» όλο και συχνότερο φαινόμενο, το οποίο διογκώνεται με την κρίση.
Τι θα άλλαζες αν μπορούσες;
Αν μπορούσα θα έβαζα περιορισμούς στα μπάτζετ των μεγάλων συλλόγων του πλανήτη και θα προσπαθούσα να μειώσω τις οικονομικές διαφορές μεταξύ των πολύ μεγάλων και των υπόλοιπων, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερος πλουραλισμός στις ομάδες που διεκδικούν το Τσάμπιονς Λιγκ. Σε αυτόν τον τομέα ο τρόπος λειτουργίας του NBA θα μπορούσε να αποτελέσει οδηγό.
Πού μπορεί να σε πετύχει κάποιος;
Στην Αγία Παρασκευή, στην ΕΡΤ, κυρίως τα απογεύματα.
Να φανταστώ ότι μόνιμο θέμα συζήτησης στις παρέες σου είναι τα αθλητικά;
Όχι. Πολλοί από τους φίλους μου δεν ασχολούνται καθόλου με τα αθλητικά και αυτό μου κάνει καλό γιατί μου δίνει την ευκαιρία να ξεφεύγω και να ασχολούμαι με θέματα εκτός της δουλειάς μου. Φυσικά δεν λέω ποτέ όχι σε μια αθλητική ή ποδοσφαιρική κουβέντα.
Info: Ο Γιώργος Χαϊκάλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Ο πατέρας του κατάγεται από τη Ζάκυνθο και η μητέρα του από τη Μικρά Ασία. Φοίτησε στο Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ και το 1999 άρχισε να εργάζεται στην ΕΡΤ. Συμμετείχε στη δημοσιογραφική ομάδα της ΕΡΤ στα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα ποδοσφαίρου 2004, 2008, 2012 και 2016. Στις δύο τελευταίες διοργανώσεις περιέγραψε τον τελικό, ενώ στο Euro 2012 σχολίασε αναμετρήσεις της εθνικής μας ομάδας. Επίσης βρέθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, ενώ περιέγραψε αγώνες για το Μουντιάλ του 2010. Εχει περιγράψει τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ (2011, 2012, 2013 και 2016) και Γιουρόπα Λιγκ (2016). Μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ, το 2013, εργάστηκε για μια σεζόν στην Cosmote TV. Επέλεξε να επιστρέψει στην ΕΡΤ με την επαναλειτουργία της, το 2015. Έχει εμπειρία από πέντε διοργανώσεις Ολυμπιακών Αγώνων, στους οποίους εργάστηκε από διαφορετικά πόστα (2000, 2004, 2008, 2012, 2016).
