Ο Ηλίας Ντωνούδης είναι υπεύθυνος στο αθλητικό τμήμα της εφημερίδας ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ και η συζήτηση μας ξεκίνησε με σκοπό να μας περιγράψει το “ταξίδι της ζωής του” από τη Βέροια στην Αυστραλία. Καταλήξαμε να συζητάμε για τα “Ημερολόγια ενός φυλακισμένου” όπως ο ίδιος λέει χαριτολογώντας αφού η συνέντευξη μας  συνέπεσε με το γενικό lockdown στη Μελβούρνη όπου διαμένει μόνιμα από το 1970. Η έλευση του χειμώνα στο Νότιο Ημισφαίριο, βλέπετε, ενίσχυσε τα επίπεδα της πανδημίας του κορωνοϊού, και έφερε το δεύτερο μεγάλο κύμα, που επηρέασε κυρίως τη μεγαλούπολη της Αυστραλίας, την πόλη στην οποία κατοικεί ο μεγαλύτερος αριθμός Ελλήνων. 
Της Ελευθερίας Αντύπα
Πώς βρεθήκατε στην Αυστραλία;
Έχω τελειώσει τη στρατιωτική μου θητεία λίγο πριν το τέλος του ‘60. Η Ελλάδα δεν πάει καλά και η δολοφονία του Γρήγορη Λαμπράκη (σ.σ. ήμουν εκεί για ν’ ακούσω την ομιλία του) οδηγεί σε ακραίες καταστάσεις. Το άγριο πρόσωπο του παρακράτους αποκαλύπτεται καθημερινά! Αποφασίζω να φτιάξω έναν δικό μου κόσμο και να “κλειστώ” μέσα σε αυτόν. Αφοσιώνομαι στα μαθήματά μου στο Πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη, όπου ο καθηγητής Συνταγματικού και κορυφαίος των κορυφαίων Έλληνας συνταγματολόγος, Αριστόπουλος Μάνεσης, ήταν η μοναδική, ίσως, πηγή ελπίδας και αισιοδοξίας. Παράλληλα γράφω κομμάτια για αθλητική εφημερίδα της πόλης. Καλούτσικα όλα, μέσα στην γενική καταχνιά….. Ως που ένα πρωί, περιμένοντας το λεωφορείο για να κατέβω στην πόλη, εμφανίζονται τα τανκς! 21η Απριλίου. Ένα μαύρο πέπλο σκεπάζει την Ελλάδα. Κάπου εκεί αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την μεγάλη και ίσως πιο σημαντική απόφαση της ζωής μου. Η αδελφή μου ζει στην Μελβούρνη με την οικογένειά της. Με παρακαλά να πάω… Πού; Στην Αυστραλία; Με καράβι; No thanks…..! Τελικά υποκύπτω και κάπου στο τέλος του Νοέμβρη του ‘70, «ξεμπαρκάρω» στο Port Melbourne από το καράβι PATRIS. Σημαδιακό το όνομα… Η πατρίδα που μ’ έδιωξε μαζί μου ως το τελευταίο λιμάνι του ταξιδιού μου! Σε μια ξένη χώρα, μια νέα ήπειρο…. χωρίς τους γονείς μου, τους φίλους μου, τη Βέροια μου! Όλα καινούργια και απρόσωπα! Ακόμη και με την αδελφή μου που είχα να δω πάνω από 20 χρόνια… ξανασυστήθηκα!
Διατηρείτε την επαφή σας με την πατρίδα. Πώς το πετυχαίνετε αυτό;
Διατηρώ επαφή με την Ελλάδα γιατί είναι αναγκαίο! Όσα μέρη κι αν γνωρίσεις, όσους «παραδείσους» κι αν ζήσεις, η πατρίδα σου είναι η δική σου ΓΗ. Η Γη των προγόνων, ο ήλιος που πρωτοείδες, το πρώτο ερωτικό σκίρτημα. Τον πρώτο καιρό της ξενιτιάς η επικοινωνία ήταν τρομερά δύσκολη. Έγινε κάπως πιο εύκολη, λόγω του επαγγέλματος μου και, τώρα, με την εξέλιξη της τεχνολογίας και τον «παράδεισο» του Διαδικτύου «μηδενίστηκαν» οι αποστάσεις και όλα ήρθαν πιο κοντά… Δυστυχώς όμως, κάπου μέσα μας, παραμένουν βασανιστικά μακριά…
Υπάρχουν φορές που πέφτετε στο “τρυπάκι” της σύγκρισης μεταξύ Ελλάδας – Αυστραλίας;
Αμέτρητες φορές. Σχεδόν καθημερινά! Δεν ξέρω τι κάνουν οι πολλοί, εκτός από τους κοντινούς μου ανθρώπους. Εγώ το κάνω… Επίμονα όμως!
Σε τι πιστεύετε ότι υπερτερεί και σε τι μειονεκτεί η Ελλάδα και σε τι αντίστοιχα η Αυστραλία;
Σε τι υπερτερεί η Ελλάδα; Στην ιστορία της, στην κουλτούρα της….. Στον Ελύτη, στον Ρίτσο, στον Σεφέρη της. Στον Μίκη, στον Μάνο, στον Τσιτσάνη της! Στο γαλάζιο και το μπλε της, στην απρόβλεπτη «φύση» και το ΦΙΛΟΤΙΜΟ της! Η Αυστραλία, μια αμιγώς αγγλοσαξονική χώρα και μέλος, εν έτει 2020, της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, είναι μια πιο οργανωμένη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, χώρα. Υστερεί όμως, πολύ σε ότι υπερτερεί η Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια, με πολλούς Αυστραλούς να έχουν ταξιδέψει στην Ελλάδα και την ευρύτερη Ευρώπη, είναι αισθητή η αλλαγή του «χαρακτήρα» και του image της χώρας, αλλά μόνον στις μεγαλουπόλεις, γιατί η επαρχία παραμένει επαρχία… Που δεν μπόρεσε να αποδεχτεί το «μωσαϊκό» χρωμάτων, εθνικοτήτων και θρησκειών που «εισέβαλε» στην πατρίδα τους! Βέβαια, κακώς πιστεύουν ότι είναι πατρίδα τους, μια και η απέραντη νησιωτική χώρα ανήκει στους γηγενείς Αβορίγινες, τους οποίους οι κυβερνήσεις φρόντισαν να απομονώσουν σε γκέτο… Ιστορίες, αμαρτίες!
Αυτή την περίοδο στην Μελβούρνη, όπου μένετε, βρίσκεστε σε γενικό lockdown λόγω κορωνοϊού. Μπορείτε να μας περιγράψετε την καθημερινότητα σας αυτό το διάστημα όπως τη βιώνετε εσείς και φυσικά πώς την αντιμετωπίζουν οι φίλοι, οι γνωστοί σας και ο υπόλοιπος κόσμος εκεί;
Ζούμε σε μια «φυλακή» με ανέσεις (!). Μπορούμε να πάμε για περπάτημα, σε ακτίνα 5 χιλιομέτρων από το σπίτι μας, να αγοράσουμε TAKE AWAY καφέ και αν έχει κανένα παγκάκι, να καθίσουμε εκεί και να τον απολαύσουμε! Μπορούμε ακόμη να πάρουμε ΤΑΚΕ ΑWAY φαγητό… Σε μια πιο σοβαρή προσέγγιση… ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΤΕΡΑΣΤΙΟ, από κακούς χειρισμούς των Πολιτειακών κυβερνήσεων! Ο κόσμος έχει απομονωθεί, οι δρόμοι ερήμωσαν, οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν, η οικογενειακή βία σε ανοδική πορεία… Και ευτυχώς που… προέβλεψε η τεχνολογία και μπορούμε να μιλάμε με αγαπημένα πρόσωπα μέσα από άψυχες οθόνες έξυπνων κινητών και υπολογιστών!
Ποιες συνήθειες χρειάστηκε να αλλάξετε λόγω της πανδημίας; Ποια είναι η ρουτίνα σας πλέον;
Ο πρωινός καφές με φίλους! Βράδια σε όμορφες ελληνικές ταβέρνες της Μελβούρνης των 300.000 και πλέον, Ελλήνων. Βράδια, με φίλους πάντα, μπύρες και πίτσες, να βλέπουμε και να καμαρώνουμε τον θρύλο! Η ρουτίνα; Πρωινό στο σπίτι, περπάτημα, καφές στο πόδι, και πίσω στο σπίτι! Καναπές, ντελίβερι φαγητό, γράψιμο για την εφημερίδα, περιμένοντας το επόμενο παιχνίδι του θρύλου στην Ευρώπη!
Ποια είναι η αίσθηση που επικρατεί στην Αυστραλία για τον τρόπο που θα λήξει η κατάσταση με τον ιό;
Επικρατεί ένα γενικό κομφούζιο και κάθε πρόβλεψη είναι διακινδυνευμένη. Η κάθε πολιτεία έχει τους δικούς της νόμους, κλείνει τα σύνορα της για κατοίκους όμορων Πολιτειών και το αλαλούμ καλά κρατεί, με την Ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Καμπέρας (σ.σ.πρωτεύουσα) σε ρόλο «διαιτητή». Όσο για την αίσθηση του Πρωθυπουργού της χώρας, Σκοτ Μόρισον και των επιτελών του, πιστεύω ότι τα λέει όλα η δήλωση του υπουργού Οικονομικών, ο οποίος εντός των ημερών καταθέτει τον προϋπολογισμό: «Θα είναι ο πιο διαφορετικός (βλέπε χειρότερος) στην ιστορία της Αυστραλίας». Αβέβαιο το μέλλον λοιπόν και το πότε θα λήξει το μαρτύριο που προκάλεσε ο φονικός ιός!
Εργάζεστε ως υπεύθυνος στο αθλητικό τμήμα εφημερίδας. Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε στον δρόμο της δημοσιογραφίας;
Πιστεύω ότι η δημοσιογραφία είναι κάτι έμφυτο, που πέρα από κάποιους κανόνες, δεν διδάσκεται. Στα πρώτα Γυμνασιακά χρόνια στην Βέροια, με δίκη μου πρωτοβουλία «κυκλοφορούσε» μεταξύ μαθητών χειρόγραφη εφημερίδα! Κάποια στιγμή έπαιξα ποδόσφαιρο με την ομάδα της «Βέροιας», με το «Βασίλισσα του Βορρά» να είναι δικός μου (διεκδικώ την πατρότητα) τίτλος, σε ολοσέλιδο ρεπορτάζ για την επιστροφή της στην Α’ Εθνική! Το ποδόσφαιρο έγινε σιγά σιγά πάθος. Από την Βέροια, νεαρός ακόμη, έστελνα ανταποκρίσεις στην Θεσσαλονίκη και όταν αργότερα, πέτυχα από τους πρώτους στο Αριστοτέλειο, στο ΝΟΕ-Νομικές, Οικονομικές Επιστήμες, το πάντρεμα με την δημοσιογραφία έγινε επίσημο! Κατορθώνοντας να κερδίσει τις Πανεπιστημιακές σπουδές που πότε δεν ολοκληρώθηκαν…
Ποιες είναι οι αλλαγές και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζετε επαγγελματικά στην εποχή του κορωνοϊού;
Τεράστιες αλλαγές. Ελάχιστο προσωπικό στα γραφεία. Κατακόρυφη πτώση των διαφημίσεων αφού τα πάντα είναι κλειστά. Δυστυχώς οι μόνες σελίδες που γεμίζουν είναι αυτές των κηδειών, αφού ο ιός, θέρισε στην κυριολεξία ηλικιωμένους και όχι μόνον, συμπαροίκους. Τραγική η κατάσταση λοιπόν με απρόβλεπτες συνέπειες.
Ποια η γνώμη σας για το ελληνικό πρωτάθλημα;
Μια χαρά είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο και το έχει αποδείξει πολλές φορές. Το τεράστιο πρόβλημά του, που κανείς δεν θέλει ν’ αγγίζει σε κυβερνητικό επίπεδο, είναι ο φόβος για απώλεια ψήφων, γιατί κανείς δεν τολμάει να τα βάλει με τον «Τίγρη», τον «Ρώσο», τον «Χοντρό», τις «παράγκες» και την παραφροσύνη τύπων όπως ο Μπέος, ο Κούγιας, κ.λπ.
Όσον αφορά τους Έλληνες αθλητές που κάνουν καριέρα στο εξωτερικό όπως ο Στέφανος Τσιτσιπάς και ο Γιάννης Αντετοκούμπο;
Είναι πολύ ευχάριστο το ότι κάποιοι αθλητές και αθλήτριές μας ξεπέρασαν τα στενά ελληνικά σύνορα και με τις επιτυχίες και το άψογο image τους ανεβάζουν την Ελλάδα μας. Τόσο ο Στέφανος, όσο και ο Γιάννης, ανήκουν πλέον σε ένα παγκόσμιο γκρουπ αθλητών που αποτελεί την ελίτ. Και το αισιόδοξο είναι ότι και οι δύο αποτελούν πρότυπα για τη νέα γενιά, που μέσα στη δίνη των όσων κακών συμβαίνουν γύρω, χάνουν τον “προσανατολισμό” τους.
Μια ευχή για κλείσιμο;
Να ξεπεραστεί όσο πιο γρήγορα γίνεται η κρίση με τον ιό και να επανέλθουμε στην κανονικότητα! Μια διαφορετική κανονικότητα όμως, μια και η προηγούμενη ήταν άθλια και αποτυχημένη!
Info
• Ο Ηλίας Ντωνούδης εργάζεται στην εφημερίδα ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, η οποία θεωρείται η μεγαλύτερη ελληνόφωνη εφημερίδα εκτός Ελλάδας.
• Είναι υπεύθυνος (Sports Editor) στο αθλητικό τμήμα της εφημερίδας  έχοντας κατά καιρούς ασχοληθεί και με άλλα, εκτός των σπορ, θέματα.
•Πέρυσι βραβεύτηκε από το Ελληνοαυστραλιανο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο με το βραβείο Sporting Excellence. Κάθε χρόνο αυτός ο οργανισμός βραβεύει εννέα άτομα, από όλη την Αυστραλία, που έχουν διακριθεί στον χώρο τους στην επαγγελματική τους πορεία.
(σσ Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε μέσα στις 100 ημέρες καραντίνας στην Μελβούρνη ενώ την περασμένη Δευτέρα έγινε άρση των μέτρων.)

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *