Παναγιώτης Κελάνδριας: «Χθες, Σήμερα, Αύριο»

22/03/2018

Φωτογραφίες: Δημήτρης Καρβουντζής

«Χθες, Σήμερα, Αύριο»

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΕΛΑΝΔΡΙΑ, ΣΤΟΝ ΠΟΛΥΧΩΡΟ ΑΙΤΙΟΝ, Παρασκευή 30 Μαρτίου

Μια ξεχωριστή μουσική παράσταση-αναδρομή στη δισκογραφία του Παναγιώτη Κελάνδρια από την εποχή του συγκροτήματος Μικρόκοσμοι ως και τα καινούργια ακυκλοφόρητα κομμάτια που έρχονται σιγά σιγά στο φως. Από τον δίσκο «Κάθε μέρα όπως πάντα» (Ονειρία, 2011) το άλμπουμ του συγκροτήματος Μικρόκοσμοι στην Κέρκυρα με το οποίο μας συστήθηκε στη δισκογραφία, στο «Αγγελοστάλσημο» (Re-define productions, 2014), και από εκεί στο πρόσφατο «Via Negativa» (Polymusic, 2017). Ένα μάστορας του στίχου και της μουσικής, ένας τραγουδοποιός που δεν διστάζει να συνεργαστεί με διαφορετικούς στιχουργούς αλλά και να «αναμετρηθεί» με τη γραφή του πρωτοεμφανιζόμενου αλλά εξαιρετικού στιχουργού Θοδωρή Τσάκωνα (απόφοιτο του τμήματος στιχουργικής του Μικρού Πολυτεχνείου). Σε μια βραδιά στιχουργικής και μελοποίησης το 2014 στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο που οργάνωσε το Μ.Π γνωρίστηκαν άλλωστε οι δυο τους και 3 χρόνια αργότερα έφτιαξαν από κοινού έναν ανατρεπτικό δίσκο με 10 αιρετικά τραγούδια… Και βέβαια από το σκωπτικό ύφος του τραγουδιού «Ιστορία με ηθικό δίδαγμα» ως το ρέγγε «Πόρτες στον Ανεμο» με την ερμηνεία της Θέλμας Καραγιάννη. Μαζί του σε αυτό το μουσικό ταξίδι θα βρεθούν η τελευταία με την Αρετή Κοκκίνου που έπαιξε κιθάρα στο «Via Negativa» (στα ελληνικά σημαίνει αρνητική οδός»).

Πότε ξεκίνησε το ταξίδι σου στη μουσική; Ποιο ήταν το έναυσμα;

Το μουσικό μου ταξίδι ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980 όταν ξεκίνησα τις πρώτες μου εμφανίσεις με διάφορα σχήματα και άρχισα να κάνω τις πρώτες μου απόπειρες μελοποίησης ποιημάτων. Το ταξίδι αυτό διακόπηκε το 1987 για λόγους που δεν θεωρώ σκόπιμο να εξηγήσω (αν και ποτέ δεν σταμάτησα ν’ ασχολούμαι με τη μουσική αλλά πλέον τελείως μοναχικά) και ξανάρχισε το 2009.

Από το 1999 ζεις και εργάζεσαι στην Κέρκυρα. Πόσο εύκολη ήταν η απόφαση να μετακομίσεις στο νησί;

Δεν ήταν ούτε εύκολη ούτε δύσκολη. Εκεί ήταν ο τόπος εργασίας μου και θεώρησα ότι για να δουλέψω συστηματικά και σοβαρά στο Πανεπιστήμιο έπρεπε να εγκατασταθώ στην έδρα του.

Εκεί ξεκίνησες να παίζεις, να γράφεις τραγούδια, να κάνεις συχνά ζωντανές εμφανίσεις. Και όλα αυτά με το εξαιρετικό σχήμα των Μικρόκοσμων. Μίλησε μου για αυτή την περίοδο.

Ήταν μια πολύ όμορφη περίοδος για μένα διότι όχι μόνο ξανάρχισα να γράφω και να εμφανίζομαι ζωντανά αλλά είχα την τύχη να ξεκινήσω με εξαιρετικούς ανθρώπους και μουσικούς που πίστεψαν και στήριξαν τη δουλειά μου. Από το 2009 μέχρι το 2013 έγραψα τα περισσότερα τραγούδια με δικούς μου στίχους, κάναμε όμορφες εμφανίσεις με την μπάντα εντός κι εκτός Κέρκυρας και περάσαμε πάρα πολύ όμορφα. Αν και οι Μικρόκοσμοι διαλύθηκαν το 2013, έχω κρατήσει επαφή με όλα τα παιδιά και κάποιοι από αυτούς έχουν συμμετάσχει και στους επόμενους δίσκους μου.

Via Negativa. Πες μου για αυτή τη πρόσφατη δουλειά, πως προέκυψε ο τίτλος αλλά και η συνεργασία με τον πρωτοεμφανιζόμενο στιχουργό στην ελληνική δισκογραφία Θοδωρή Τσάκωνα.

Via negativa σημαίνει “αρνητική οδός”. Ήταν ένα ρεύμα σκέψης στους θεολόγους κυρίως του ύστερου Μεσαίωνα που προσπαθούσαν να αντιληφθούν το θείο αναζητώντας όχι το τι είναι αλλά το τι δεν είναι. Κάτι τέτοιο κάνουν και οι στίχοι του Θοδωρή. Είναι εξόχως πολιτικοί και ανατρεπτικοί αλλά δεν προσπαθούν να σε πείσουν για κάτι. Απλώς σου εξηγούν ότι αυτό που αντιλαμβάνεσαι ως αληθινό ή σωστό δεν είναι ακριβώς έτσι. Το τι είναι θα ψάξεις εσύ να το βρεις. Η συνεργασία με τον Θοδωρή ξεκίνησε με αφορμή τη μελοποίηση ενός τραγουδιού του που θα παρουσιαζόταν, μαζί με μελοποιήσεις τραγουδιών και άλλων στιχουργών-μαθητών του Μικρού Πολυτεχνείου, στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο πριν από τρία αν θυμάμαι καλά χρόνια. Γνωριστήκαμε από κοντά τη βραδιά της παρουσίασης, τα βρήκαμε και αποφασίσαμε να κάνουμε ένα δίσκο με αποκλειστικά δικούς τους στίχους. Έτσι βγήκε το Via negativa.

Δεδομένου ότι δεν έγραψες εσύ τους στίχους εδώ σε αυτό το άλμπουμ ποιον διαλέγεις η ποιον ξεχωρίζεις περισσότερο;

Δεν μπορώ να πω, μου άρεσαν πολύ όλοι γι αυτό και τους μελοποίησα. Αν έπρεπε όμως να διαλέξω οπωσδήποτε έναν θα διάλεγα το “Ρούχο του θεού” γιατί αυτό ήταν η αφορμή της γνωριμίας μου με τον Θοδωρή.

Έχει νόημα πιστεύεις να βγαίνουν cd σε φυσική μορφή; Έχει απαξιωθεί λίγο το προϊόν εξαιτίας και της κρίσης στην μουσική βιομηχανία παρόλα αυτά cd και βινύλια εξακολουθούν να βγαίνουν «σε πείσμα των καιρών».

Αν το δούμε σε καθαρά οικονομική βάση δεν έχει κανένα απολύτως νόημα γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλεις τα έξοδά σου. Από την άλλη μεριά όμως κάθε δίσκος είναι και κατάθεση ψυχής, προϊόν μόχθου και πόνου και είναι πολύ όμορφο να βλέπεις την προσπάθειά σου να παίρνει υλική μορφή, να το πιάνεις στα χέρια σου, να το περιεργάζεσαι. Αισθάνεσαι ότι ο κόπος σου έπιασε τόπο. Σου δίνει επίσης και μια ψευδαίσθηση αθανασίας, έστω και για λίγο, νομίζεις εκείνη τη στιγμή ότι το έργο σου θα μείνει στην αιωνιότητα. Αυτό βεβαίως δεν ισχύει αλλά είναι πολύ όμορφο να το αισθάνεσαι, έστω και για μια στιγμή.

Είσαι από τους ανθρώπους που θα χαζέψουν στα δισκοπωλεία για να προμηθευτούν άλμπουμ; Στην Κέρκυρα πως είναι τα πράγματα σε αυτό το κομμάτι;

Στην Κέρκυρα δίσκους και CD πουλάει μόνο το Public και έχει μείνει ακόμα ένα δισκοπωλείο που φυτοζωεί. Μου αρέσει να χαζεύω στα δισκοπωλεία αλλά αυτό το κάνω όταν βρίσκομαι στην Αθήνα αλλά και πάλι όχι με τον ζήλο και τη χαρά που το έκανα παλιότερα, όταν υπήρχαν περισσότερα δισκοπωλεία όχι μόνο στο κέντρο αλλά και στις γειτονιές, που ήταν λιγότερο απρόσωπα και ο ιδιοκτήτης ή οι υπάλληλοι έβρισκαν το χρόνο να συζητήσουν με τον πελάτη, να μάθουν τι τον ενδιαφέρει, να του προτείνουν τίτλους. Σήμερα κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατο.

Τα τραγούδια σου θα λέγαμε ότι είναι ένα κράμα ντόπιας μουσικής παράδοσης και λόγιας μουσικής μπλεγμένη με δυτικά στοιχεία ακόμα και με Ιρλανδική μουσική. Πως προέκυψε αυτή η ζύμωση και προσωπικά που θα κατέτασσες αυτό που κάνεις;

Δεν ξέρω ακριβώς πώς έγινε αυτή η ζύμωση. Νομίζω όμως ότι κάθε τραγουδοποιός αποτυπώνει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στη δουλειά του τα ακούσματα και τις εμπειρίες του, κυρίως τα ακούσματα που του αρέσουν περισσότερο ή ταιριάζουν πιο πολύ με την ιδιοσυγκρασία του. Άλλες φορές πάλι σε οδηγεί και ο στίχος, όταν τον ξεκλειδώνεις και ξέρεις πλέον με βεβαιότητα ότι θα μελοποιηθεί ως ζεϊμπέκικο ή καρσιλαμάς ή μπαλάντα. Αυτό που κάνω δεν μπορώ να το κατατάξω. Όταν με ρωτάνε τι μουσική γράφω και καταλαβαίνω ότι η ερώτηση δεν προκύπτει από πραγματικό ενδιαφέρον αλλά έτσι, για να γίνει κουβέντα, απαντάω ότι η μουσική μου είναι εντεχνοπαραδοσιακή. Στην πραγματικότητα θεωρώ απλώς ότι γράφω ελληνική μουσική, εφόσον αυτή είναι η βάση των τραγουδιών μου άσχετα από το εάν συνδυαστεί με ιρλανδικά στοιχεία ή τζαζ πινελιές.

Πού μπορεί να σε βρει κάποιος στο διαδίκτυο (facebook, twitter κ.α);

Όποιος ενδιαφέρεται να μάθει και ν’ ακούσει τη δουλειά μου μπορεί απλά να πληκτρολογήσει το όνομά μου στο Google και θα εμφανιστεί πάνω-πάνω η προσωπική μου ιστοσελίδα. Το ίδιο μπορεί να κάνει και στο Facebook ή το YouTube και να βγει στη σελίδα μου ή στο κανάλι μου. Αυτοί είναι όλοι οι λογαριασμοί που έχω, δεν υπάρχουν άλλοι.

Ποιο είναι το μότο σου;

Κανένα. Δεν μου αρέσουν τα μότο.

Ποιες δισκογραφικές δουλειές άκουσες τελευταία και σου άρεσαν;

Το Via negativa (γέλια). Έχω ακούσει πολλές όμορφες κι ενδιαφέρουσες δουλειές τον τελευταίο χρόνο αλλά συνήθως δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένους τίτλους. Φοβάμαι μήπως ξεχάσω κανέναν και δεν θα αισθανθώ όμορφα μετά.

«Χθες, Σήμερα, Αύριο» στον Πολυχώρο Αίτιον, την Παρασκευή 30 Μαρτίου. Αποτελεί μια μουσική παράσταση-αναδρομή στη δισκογραφία σου αλλά και που παρουσιάζει τα ακυκλοφόρητα τραγούδια που έρχονται στο φως…. Πες μας λίγα λόγια γι’ αυτή την εκδήλωση.

Είναι μια εκδήλωση όπου θα συνεργαστώ με την Αρετή Κοκκίνου και τη Θέλμα Καραγιάννη, πολύ καλές φίλες, εξαιρετικές καλλιτέχνιδες και δοκιμασμένες συνεργάτιδες. Θα παρουσιάσουμε τραγούδια από τους μέχρι τώρα δίσκους μου και άλλα που περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους να δισκογραφηθούν. Κάποια από αυτά τα τελευταία τα έχω παίξει σε διάφορα live μου, κάποια άλλα θα παιχτούν σε διαπλανητική πρώτη (γέλια). Αυτό που ήθελα από μια τέτοια εκδήλωση είναι να υπάρξει μια αμεσότητα, μια μεγαλύτερη άνεση με το κοινό γι’ αυτό και διάλεξα τον συγκεκριμένο χώρο και όχι μια καθαρά μουσική σκηνή.

Επιλέξατε η είσοδος να είναι ελεύθερη. Νομίζω πως δεν έγινε τυχαία η επιλογή για αυτή την εκδήλωση-γιορτή…

Η είσοδος είναι ελεύθερη διότι ο βασικός μου στόχος από αυτή την εμφάνιση είναι να έλθει όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος, ν’ ακούσει τη δουλειά μου και να σχηματίσει μια ας πούμε σφαιρική άποψη γι αυτό που κάνω. Ελπίζω το αποτέλεσμα να ικανοποιήσει τον κόσμο που θα έλθει να μας ακούσει.

Τα επόμενα σχέδια σου;

Πολλά και διάφορα. Υγεία να έχουμε πάνω απ’ όλα και να μην αναγκαστούμε να ζήσουμε ακόμα πιο δύσκολες καταστάσεις γιατί αυτά που συμβαίνουν στη γειτονιά μας, όπως η πρόσφατη κατάληψη του Αφρίν από τα τουρκικά στρατεύματα και τους τζιχαντιστές, δεν είναι καθόλου ευχάριστα και δεν προμηνύουν τίποτα καλό για κανέναν από μας. Θα μιλήσω μόνο για το πιο άμεσο σχέδιό μου που είναι η ηχογράφηση και η κυκλοφορία μιας δουλειάς σε στίχους της εξαιρετικής Μαρίας Παπαδάκη, που θέλω να κυκλοφορήσει στις αρχές του 2019. Μακάρι να τα καταφέρουμε.

Για τη δουλειά του Παναγιώτη Κελάνδρια θα μιλήσουν οι:

Μίνα Μαύρου (αρχισυντάκτρια του περιοδικού Μουσικόγραμμα)

Γιάννης Ταμπάκης (διευθυντής, ραδιοφωνικός παραγωγός του Lavita radio)

Βασίλης Κοκορομύτης (ραδιοφωνικός παραγωγός του Μεταδεύτερου, στιχουργός)

Δημήτρης Μήλας (συντάκτης του περιοδικού Πεντάγραμμο, τραγουδοποιός)

Θα παίξουν οι:

Παναγιώτης Κελάνδριας (κιθάρα, φωνή)

Αρετή Κοκκίνου (κιθάρα, φωνητικά)

Θέλμα Καραγιάννη (φωνή, κρουστά)

Info

Παρασκευή 30 Μαρτίου

ώρα έναρξης: 22:00