Της Ελευθερίας Αντύπα
Η συγγραφέας του βιβλίου «Τα πράσινα και τα κίτρινα πιόνια», Άννα Μούζεβαλντ, μιλά για την έμπνευση πίσω από το έργο της, τις προκλήσεις που αντιμετώπισε κατά τη συγγραφή, και το βαθύτερο μήνυμα που θέλει να περάσει στους αναγνώστες μέσα από την ιστορία της.
Τι σας ενέπνευσε να γράψετε το βιβλίο «Τα πράσινα και τα κίτρινα πιόνια»; Υπάρχει κάποια προσωπική εμπειρία ή ιστορία πίσω από αυτό;
Μου αρέσει να γράφω ιστορίες όπου η πραγματικότητα και η φαντασία μπλέκονται άλλοτε σε περιπετειώδη, άλλοτε σε μυστηριώδη ή ακόμη και σε επικίνδυνα παιχνίδια, έτσι όπως ακριβώς συμβαίνει στα πράσινα και κίτρινα πιόνια.
Η ιστορία των πιονιών άρχισε να σχηματίζεται στο μυαλό μου, όταν είδα κάποιες φωτογραφίες του «Ζατρικίου της Κνωσσού». Είναι ένα από τα αρχαιότερα παιχνίδια με πεσσούς στον κόσμο που έπαιζαν οι βασιλείς στο Μινωικό παλάτι πριν από τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια. Ανακαλύφθηκε από τον αρχαιολόγο Άρθουρ Έβανς το 1897 στα ερείπια της Κνωσού και χρονολογείται από το 1600 π.Χ.
Από την μία η ετυμολογία της αρχαιοελληνικής λέξης «Ζατρίκιο» ( ζα + τριάζω) , που δηλώνει την πλήρη συντριβή του αντιπάλου και από την άλλη το χαραγμένο ποτάμι στο κέντρο που ενώνει τα δύο μέρη του παιχνιδιού και τις δύο ομάδες των πιονιών που πρέπει να περάσουν στην αντίπερα όχθη του ποταμού, μου έδωσαν το κατάλληλο πεδίο για να εξελιχθεί μια ιστορία όπου θα δοκιμαζόταν η αληθινή φιλία με βαθιές ρίζες και η γενναιότητα, η οποία η αλήθεια είναι, δεν συναντάται πολύ συχνά στις μέρες μας.
Πώς επιλέξατε τους χαρακτήρες και τις τοποθεσίες του βιβλίου; Υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία από την ελληνική μυθολογία που σας ενέπνευσαν;
Στα πράσινα και κίτρινα πιόνια τέσσερις ανυποψίαστοι σημερινοί νέοι, ο Αντρέας, η Κιμ, ο Χάρι και ο Τόμας, για να βοηθούν τον Στέφαν, τον πέμπτο της παρέας τους, θα αναγκαστούν να συμμετάσχουν σε ένα αρχαίο και μυστηριώδες παιχνίδι, που αν και ανήκει σε ένα περιβάλλον πέρα από το στενό ορίζοντα της πραγματικότητάς τους, εν τούτοις είναι στημένο σε ένα πραγματικό σκηνικό στις καταπράσινες όχθες του ποταμού Λόιζαχ στο Γκάρμις της Βαυαρίας. Εκεί υπάρχει πραγματικά ένα κατάλληλο σημείο, όπου θα μπορούσε να στηθεί η πίστα του παιχνιδιού και οι ήρωες της ιστορίας να παίξουν σαν αληθινά πιόνια χωρισμένοι σε δύο αντίπαλες ομάδες, χωρίς να γνωρίζουν τους επικίνδυνους αντιπάλους και τους σκοτεινούς εχθρούς, με τους οποίους θα έρθουν αντιμέτωποι.
Για να ετοιμάσω δύο από τις παγίδες της πίστας, στις οποίες θα πιαστούν κάποιοι από τους ανυποψίαστους ήρωες, εμπνεύστηκα από την Ελληνική μυθολογία.
Στο πέμπτο κεφάλαιο του βιβλίου η Κιμ θα έρθει αντιμέτωπη με τον Μαρσύα, ενώ στο έβδομο κεφάλαιο ο Αντρέας και η Υακίνθη θα προσπαθήσουν να σωθούν από την Κηττώ. Ο Μαρσύας και η Κηττώ έρχονται μαζί με το παιχνίδι από την αστείρευτη πηγή της Ελληνικής μυθολογίας
Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσατε κατά τη συγγραφή αυτού του βιβλίου και πώς την ξεπεράσατε;
Η ίδια η συγγραφή ενός βιβλίου με φανταστικό και μυστικιστικό υπόβαθρο είναι για μένα μια συναρπαστική πρόκληση!
Ενόσω έγραφα την ιστορία των πιονιών, είχα να αντιμετωπίσω πολλές μικρές προκλήσεις, όπως για παράδειγμα, έπρεπε να βρώ την ισορροπία μεταξύ φαντασίας και λογικής, ή να φροντίσω να αποφύγω πολλά κλισέ στοιχεία φαντασίας, ή ακόμα να προσέξω τα μυστικιστικά στοιχεία να είναι ενδιαφέροντα και όχι υπερβολικά ή ακατανόητα.
Αλλά η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν η ανάπτυξη των χαρακτήρων των ηρώων παράλληλα με τον μυστικισμό. Σε έναν κόσμο γεμάτο μαγεία και μυστικά και αναπάντεχες ανατροπές, οι χαρακτήρες των ηρώων μπορεί μερικές φορές να φαίνονται χλωμοί, αν η πλοκή εστιάζει υπερβολικά στο φανταστικό. Γι’ αυτό προσπάθησα οι χαρακτήρες των ηρώων μου να έχουν πραγματικά συναισθήματα ακόμα και στις προσωπικές τους συγκρούσεις. Η ανάπτυξή τους έπρεπε να είναι εξίσου σημαντική με τον μαγικό κόσμο γύρω τους.
Ποιο μήνυμα ήθελε να περάσει το βιβλίο σας στους αναγνώστες; Υπάρχει κάποιο κεντρικό θέμα ή ιδέα που θέλατε να τονίσετε;
Πρώτα απ΄όλα, εύχομαι ο αναγνώστης να διασκεδάσει διαβάζοντας την ιστορία και να νιώσει ότι αγωνίζεται κι αυτός μαζί με τα μέλη των δύο ομάδων στα διάφορα αγωνίσματα και τις παγίδες της πίστας του Παιχνιδιού.
Πάντα ένιωθα – και εκτιμούσα! – ότι η φαντασία ως είδος έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την ηθική – με όλους αυτούς τους ήρωες που σώζουν τον κόσμο, τους καλούς βασιλιάδες που φέρνουν ειρήνη και δικαιοσύνη, τους πιστούς φίλους, τις γυναίκες που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους … Το να υπερασπίζεσαι το σωστό μπροστά στις αντιξοότητες είναι γενικά ένα δημοφιλές θέμα στη λογοτεχνία του φανταστικού.
Έτσι, όσο έγραφα «Τα πράσινα και κίτρινα πιόνια» σκεφτόμουν, ότι έπρεπε να δείξω πόσο σημαντική είναι η αληθινή φιλία, το θάρρος και η γενναιότητα – όχι μόνο στις μεγάλες περιπέτειες, αλλά και στην πραγματική ζωή. Οι ήρωες της ιστορίας μου, παρά το νεαρό της ηλικίας τους, είχαν να αντιμετωπίσουν τούς φόβους τους, να υπερβούν τους εαυτούς τους και να συνειδητοποιήσουν, ότι η πραγματική τους δύναμη θα προερχόταν από τις ίδιες τους τις ανασφάλειες.
Ταυτόχρονα, η αυτογνωσία- μέσα από την αλληγορία της απέναντι όχθης του ποταμού, που διασχίζει την πίστα των αγώνων-, παίζει κεντρικό ρόλο: οι χαρακτήρες της ιστορίας οδηγούνται από την «Ψυχαγωγό Υακίνθη να βρουν τον εαυτό τους, να αποδεχτούν τις αδυναμίες τους και να μάθουν ποιοι πραγματικά είναι.
Ελπίζω, οι αναγνώστες, να αποκομίσουν από την ιστορία, ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να ακολουθήσει το δικό του δρόμο – και ότι δεν είμαστε μόνοι μας στο ταξίδι της ζωής. Και στο τέλος κάποιοι ίσως αναρωτηθούν και απαντήσουν οι ίδιοι στον εαυτό τους, αν εκείνοι θα είχαν την δύναμη, το κουράγιο και την γενναιότητα να περάσουν στην απέναντι όχθη του ποταμού.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας ως συγγραφέας; Έχετε ήδη κάποια νέα έργα στα σκαριά;
Αυτή την στιγμή εργάζομαι σε δύο ιστορίες ταυτόχρονα: Ένα καινούργιο μυθιστόρημα περιπέτειας και μυστηρίου, στο οποίο για άλλη μια φορά η φαντασία μπλέκεται με την πραγματικότητα, και διορθώνω μία ακόμα ιστορία, που αποτελεί το δεύτερο μέρος Του φύλακα της Ερμίν (εκδόσεις Κέδρος ). Το δεύτερο βιβλίο των Ερμίττεν απευθύνεται σε ενήλικους αναγνώστες και όχι μόνο σε έφηβους, αφού ο ήρωας της ιστορίας ο Πολίτεν έχει πια μεγαλώσει και οι νέες περιπέτειές του έχουν δυσκολέψει αρκετά.
